کد مطلب:107066 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:146

[صفحه 730]

(بخل جامع همه ی بدیها و زشتیهاست و آن افساری است كه بدان وسیله به سمت هر بدی كشانده می شوند. بخل صفت ناپسند كوتاهی از فضیلت بخشندگی است و لازمه ی آن نادانی است زیرا شخص بخیل نمی داند كه مال را در كجا باید مصرف كند و نیز مستلزم تبهكاری است زیرا او در خواسته های خود و دلبستگی فراوانش به دنیا افراط كرده است و نیز موجب ترس است چون كسی كه در مال خود بخل بورزد، نسبت به جان خویش بخیلتر خواهد بود، و این باعث تن به ظلم دادن و ستم كردن است، به جهت كوتاهی وی از فضیلت عدل و میانه روی در مال خود. و همینطور باعث حرص، حسد، آزمندی و دون همتی و دروغ، و مكر و خیانت و قطع رحم و رعایت نكردن برابری و مواسات است. بی توجهی و كوتاهی نسبت به فضیلتی از فضایل از پیامدهای بخل و از ملحقات آن است یعنی از معایب زشتی است كه امام (ع) بخل را جامع همه ی زشتیها دانسته است، و بخل است كه انسان را به سمت تمام آن بدیها می كشاند. كلمه ی زمام را به اعتبار اینكه چون افساری به سمت این بدیها رهبری می كند و می كشاند، استعاره آورده است.

صفحه 730.